Tijdschrift voor Evidence-Based Medicine



Rimonabant: risico’s bevestigd


Minerva 2008 Volume 7 Nummer 7 Pagina 111 - 111

Zorgberoepen


Duiding van
Christensen R, Kristensen PK, Bartels EM, et al. Efficacy and safety of the weight-loss drug rimonabant: a meta-analysis of randomised trials. Lancet 2007;370:1706-13.


Besluit
De effectiviteit van rimonabant voor gewichtsverlies is beperkt en dit literatuuronderzoek bevestigt de vrees over de veiligheid, vooral de neuropsychiatrische veiligheid.


 

 

Vervolg op...

In deze Minervarubriek brengt de redactie in het kort nieuwe studies over onderwerpen die reeds eerder in Minerva verschenen. De redactie meent dat deze nieuwe studies geen volledige analyse vragen, maar toch de moeite zijn om onder uw aandacht te brengen. We kaderen de nieuwe gegevens in de eerder gepubliceerde Minervabesprekingen.

 

Minerva besprak eerder de eerste twee gepubliceerde studies over de effectiviteit van rimonabant voor de behandeling van obesitas (1). Deze twee studies toonden aan dat een dagelijkse behandeling met 20 mg rimonabant (in een gecontroleerde setting en met een intensieve opvolging) in vergelijking met placebo na één jaar leidt tot een beperkte gewichtsvermindering van vier kilogram en dat deze winst verdwijnt na het stoppen van de behandeling. We vestigden de aandacht op het hoge percentage studieuitval (ongeveer 50% tijdens het eerste jaar) en op het feit dat 80% van de deelnemers ongewenste effecten vermeldde, waaronder ongewenste psychische verschijnselen (angst en depressie). Een meta-analyse van alle gepubliceerde RCT’s (4 105 patiënten) bevestigt dit (2). Het gewichtsverlies bedroeg na één jaar gemiddeld 4,7 kg méér dan met placebo (95% BI 4,1 tot 5,3; p<0,0001). Rimonabant leidde echter tot significant meer ongewenste effecten (OR 1,4; p=0,0007; NNH 25; 95% BI 17 tot 58) en tot meer ernstige ongewenste effecten (OR 1,4; p=0,03; NNH 59; 95% BI 27 tot 830). In vergelijking met placebo werd de behandeling met rimonabant 2,5-maal frequenter gestopt omwille van een depressieve stemming (NNH 49; 95% BI 19 tot 316) en driemaal frequenter omwille van angst (NNH 166; 95% BI van 47 tot 3 716). Hieraan moeten we ook de informatie toevoegen van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) die wijst op het verhoogde risico van suïcide tijdens een behandeling met rimonabant en op de noodzaak van een uitgebreidere evaluatie vooraleer dit geneesmiddel op de Amerikaanse markt toe te laten (3). Het besluit van Minerva blijft dus geldig: rimonabant is zeker geen ‘doorbraak in de behandeling van obesitas’ en heeft, net als orlistat en sibutramine, slechts een beperkte plaats in de aanpak van obesitas. De vrees over de veiligheid van dit medicament blijft bestaan.

De effectiviteit van rimonabant voor gewichtsverlies is beperkt en dit literatuuronderzoek bevestigt de vrees over de veiligheid, vooral de neuropsychiatrische veiligheid.

Zie ook “Effect op lange termijn van een medicamenteuze behandeling van obesitas en overgewicht”

 

Referenties

  1. Christiaens T. Rimonabant: hét nieuwe geneesmiddel tegen obesitas? Minerva 2006;5(9):138-40.
  2. Christensen R, Kristensen PK, Bartels EM, et al. Efficacy and safety of the weight-loss drug rimonabant: a meta-analysis of randomised trials. Lancet 2007;370:1706-13.
  3. FDA. FDA Briefing Document. NDA 21-888. Zimulti (rimonabant). Advisory Committee - June 13, 2007. Available from: http://www.fda.gov/ohrms/dockets/ac/07/briefing/2007-4306b1-fda-backgrounder.pdf

 

Rimonabant: risico’s bevestigd

Auteurs

Chevalier P.
médecin généraliste
COI :

Woordenlijst

Codering





Commentaar

Commentaar