Een 'kritisch interpretatieve synthese' (KIS) is een dynamische vorm van literatuuranalyse die toelaat om onderzoeksresultaten, afkomstig uit zowel kwantitatief als kwalitatief onderzoek, te synthetiseren door middel van een inductieve aanpak. Deze methode is ontstaan vanuit de nood tot synthese van grote hoeveelheden kwalitatieve en kwantitatieve studies voor gezondheidszorgbeleid. Deze vorm van synthese combineert de traditionele elementen van een systematische literatuurstudie met de integratie van een inductieve inhoudelijke analyse. Het doel van KIS is de ontwikkeling van een theorie die een diepgaander begrip geeft van het fenomeen vanuit een kritische houding.
KIS