Van de ACE-inhibitoren is nauwelijks bewezen dat ze werkzaam zijn in de "primaire" preventie van hart- en vaatziekten bij hypertensiepatiënten. In twee studies is een reductie van de cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit vastgesteld zoals bij "conventionelere" antihypertensiva, maar het betroffen twee vergelijkende, open studies 1,2. Met de "secundaire" preventie is het beter gesteld. Het nut van ACE-inhibitoren is bewezen na myocardinfarct, bij hartfalen met verminderde linkerventrikelfunctie en bij diabetische nefropathie. Deze studie vervolledigt deze reeks. Men onderzocht patiënten met een zeer hoog risicoprofiel maar met normale linkerventrikelfunctie; dit wil zeggen mensen met atherosclerotische pathologie zoals coronaire ischemie, beroerte, perifeer vasculair lijden of diabetes type II en daarenboven aanwezigheid van minstens één risicofactor. Indien aan de reeds bestaande behandeling (39% van de actief behandelden nam ß-blokkers, 75% nam aspirine, 15% diuretica en 46% calciumantagonisten) ACE-inhibitoren werden toegevoegd, werd een gunstig effect gevonden op het optreden van cardiovasculaire complicaties. Het behandelen van 1.000 patiënten gedurende vier jaar vermijdt alzo 150 accidenten (waarvan 67 beroerten, 42 acute myocardinfarcten en 50 cardiovasculaire overlijdens) bij ongeveer 70 patiënten. In hoeverre deze resultaten door een behandeling met alleen ACE-inhibitoren kunnen worden bekomen, kan uit deze studie niet worden afgeleid.

Bijzonder aan deze studie is dat dit gunstig effect nauwelijks is te danken aan bloeddrukdaling. Minder dan de helft van de in deze studie opgenomen patiënten zijn hypertensief, waarvan de meerderheid licht of matig. De gemiddelde bloeddruk bij de start van de studie bedroeg 139 (±20) mm Hg systolisch en 79 (±11) mm Hg diastolisch in de ramiprilgroep en de gemiddelde bloeddrukdaling was slechts 3/2 mm Hg. De auteurs denken daarom dat ACE-inhibitoren een rechtstreeks gunstig effect hebben op het atherosclerotische en ischemische proces. Eveneens opmerkelijk is dat de diabetespatiënten dezelfde uitkomst vertonen als de niet-diabetici en dat in de ramiprilgroep 30% minder nieuwe diabetici worden geregistreerd dan in de placebogroep.

Dat ACE-inhibitoren nog altijd geen eerstekeuzegeneesmiddel zijn bij ongecompliceerde primaire hypertensie, wordt door deze studie niet tegengesproken. De beschermende rol van ACE-inhibitoren in geval van diabetes type II wordt in deze studie bevestigd 3. Bij patiënten met een zeer hoog risicoprofiel door aanwezigheid van ernstige atherosclerotische complicaties en die reeds conventioneel worden behandeld, kan de huisarts overwegen een ACE-inhibitor toe te voegen.

P. De Cort

Belangenvermenging/financiering

De HOPE-studie werd gefinancierd door de "Medical Research Council, Canada", de firma’s Hoechst-Marion Roussel, AstraZeneca, King Pharmaceuticals, Natural Source Vitamin E Association and Negma, en de "Heart and Stroke Foundation of Ontario".

1. HANSSON L, LINDHOLM LH, NISKANEN L, et al. Effect of angiotensin-converting-enzyme inhibition compared with conventional therapy on cardiovascular morbidity and mortality in hypertension: the Captopril Prevention Project (CAPPP) randomized trial. Lancet 1999;353:611-6.
2. HANSSON L, LINDHOLM L, EKBOM T, et al, for the STOP-Hypertension-2 study group. Randomised trial of old and new antihypertensive drugs in elderly patients: cardiovascular mortality and morbidity the Swedish Trial in Old Patients with Hypertension-2 study. Lancet 1999;354:1751-6.
3. LEWIS EJ, HUNSICKER LG, BAIN RP, ROHDE RD. The effect of angiotensin-converting-enzyme inhibition on diabetic nephropathy. N Engl J Med 1993;329:1456-62.