Deze systematische review met meta-analyse suggereert dat manipulatie van de wervelkolom werkzaam is om de pijn en de invaliditeit te verminderen en de bewegingsomvang van de nek te verbeteren bij patiënten met acute aspecifieke nekpijn. Deze meta-analyse is van goede methodologische kwaliteit, maar gebaseerd op klinisch heterogene studies. Er is verder onderzoek nodig, met een meer nauwkeurige standaardisering van de interventies en de controlegroepen, om definitievere uitspraken te kunnen doen over de werkzaamheid van wervelmanipulaties bij de behandeling van acute nekpijn.

Deze methodologisch correct uitgevoerde systematische review met meta-analyses toont aan dat beweeginterventies gericht op preventie van nekpijn na 12 maanden leiden tot een daling van het risico van nekpijn bij kantoorpersoneel (matige zekerheid van bewijs). Het aantal beschikbare gerandomiseerde klinische onderzoeken (RCT's) is echter beperkt wat het resultaat onzeker maakt. De klinische relevantie van het effect is daardoor nog onduidelijk.

Uit deze RCT met 4 parallelle groepen van goede methodologische kwaliteit kunnen we besluiten dat bij patiënten met fasciitis plantaris, noch extracorporale schokgolftherapie (rESWT), noch sham-schokgolftherapie, noch een gestandaardiseerd oefenprogramma een bijkomend voordeel oplevert in vergelijking met alleen advies en steunzolen op maat om hielpijn tijdens activiteit en in rust te verlichten. De resultaten zijn tegenstrijdig met deze van eerdere studies, mogelijk als gevolg van de sterke placebo-effecten geassocieerd met rESWT. Hoewel steunzolen op maat nuttig blijken te zijn, moet hun plaats binnen de behandeling van fasciitis plantaris nog verder bepaald worden. Ondanks een zorgvuldige begeleiding leverden oefeningen geen significante verbetering op. Deze resultaten benadrukken het belang om een optimale basiszorg, zoals educatie en controle van de belasting (dragen van gewicht), alvorens dure of complexe interventies in overweging te nemen.