Kroep (laryngo-tracheo-bronchitis) is een virale infectie (meestal door para-influenzavirus type 1) met als symptomen heesheid, ademhalingsproblemen en blafhoest. Minerva publiceerde in 2005 een bespreking van een RCT over het nut van een eenmalige dosis dexamethason oraal (0,6 mg/kg) bij kinderen met milde kroep (Westleyscore ≤ 2/17) (1,2). Hieruit bleek dat door deze behandeling de symptomen sneller verdwenen en de kinderen minder snel opnieuw medische hulp nodig hadden.

Ongeveer dezelfde auteursgroep publiceerde in 2011 voor de Cochrane Collaboration een systematische review van goede methodologische kwaliteit over het nut van glucocorticoïden voor de behandeling van kroep (3). Ze includeerden 38 studies (n=4 299) bij kinderen met de diagnose van kroep, valse kroep (niet nader omschreven in de publicatie) en laryngo-tracheïtis, zonder iets te vermelden over de ernst van de symptomen. De toediening van glucocorticoïden gebeurde oraal, parenteraal of via verneveling en als vergelijking gebruikten de auteurs placebo of een andere behandeling. Glucocorticoïden hadden een positief effect op de Westley-score zes uur na de toediening (gemiddelde verschil van -1,2 (95% BI van -1,6 tot -0,8; I²-test 41%) en twaalf uur na de toediening (-1,9; 95% BI van -2,4 tot -1,3; I²-test 37%). Na 24 uur was er geen verschil meer, misschien door een tekort aan power. Het aantal nieuwe medische hulpcontacten en/of (her)opnames was verminderd, net zoals de verblijfsduur op de spoedopname. Het gebruik van verneveling met epinefrine was eveneens gedaald (10% verschil voor de behandelde kinderen).

Al deze studies vonden plaats op spoeddiensten of in een ziekenhuisomgeving. Er waren heel wat verschillen op het vlak van toegediende glucocorticoïden, dosis en toedieningsvorm, maar de publicatie geeft hier geen concreet van.

In een andere meta-analyse van goede methodologische kwaliteit onderzocht ongeveer dezelfde auteursgroep het nut van verneveling met epinefrine (4). De acht geïncludeerde studies (n=225) vonden ook plaats in het ziekenhuis. Verneveling met epinefrine bracht sneller verlichting van de symptomen (verbetering na 30 minuten, geen verschil meer na twee uur en na vier uur). Over de ongewenste effecten is er niets beschreven.

De auteurs wijzen op het zwakke bewijs van vochtige verneveling voor de behandeling van kroep.

Besluit

Deze beide meta-analyses includeren gehospitaliseerde kinderen met kroep. Uit de resultaten blijkt dat verschillende glucocorticoïden (met een variabele dosering en toedieningsvorm) en verneveling met epinefrine de symptomen sneller doen verdwijnen, maar beide publicaties bevatten voor de huisarts geen enkele nuttige en duidelijke praktijkaanwijzing.

Referenties

1. De Sutter A. Eenmalige dosis dexamethason bij kinderen met milde kroep. Minerva 2005;4(9):142-4.
2. Bjornson CL, Klassen TP, Williamson J, et al; Pediatric Emergency Research Canada Network. A randomized trial of a single dose of oral dexamethasone for mild croup. N Engl J Med 2004;351:1306-13.
3. Russell KF, Liang Y, O’Gorman K, et al. Glucocorticoids for croup. Cochrane Database Syst Rev 2011, Issue 1.
4. Bjornson C, Russell KF, Vandermeer B, et al. Nebulized epinephrine for croup in children. Cochrane Database Syst Rev 2011, Issue 2.