Het vervolg op...

In dit nummer van Minerva bespreken we een systematische review over de behandeling van COPD (1,2). Hierin zijn alle aspecten over inhalatiegeneesmiddelen samengevat en besproken. Deze systematische review stelde echter nog een andere klinische vraag: wat is de effectiviteit van longrevalidatie en chronische zuurstoftherapie bij stabiele COPD? De gebruikelijke klinische uitkomstmaten (exacerbaties, hospitalisatie, inspanningscapaciteit) worden zelden vermeld in studies die het effect van longrevalidatie onderzoeken. Hierdoor is het niet mogelijk conclusies te trekken. Deze studies met hoofdzakelijk duuroefeningen tonen tijdens de uitvoering van het programma een verbetering van de respiratoire gezondheidsstatus en van dyspnoe, maar niet van de loopafstand. In de studies die het effect van zuurstoftherapie onderzoeken, worden de gebruikelijke klinische uitkomstmaten evenmin consistent vermeld. Wanneer zij toch vermeld worden, zien we weinig verbetering door de behandeling. Er was wel een daling van de mortaliteit wanneer zuurstof gedurende het grootste deel van de dag (minstens 15 uur) werd toegediend bij patiënten met een zeer ernstig obstructief longlijden (éénsecondewaarde < 30%) en hypoxemie overdag (PaO2 gemiddeld 55 mmHg in rust). Ambulante toediening leverde geen klinisch observeerbaar voordeel op (inspanningscapaciteit, levenskwaliteit).

Alleen bij COPD-patiënten met ernstige respiratoire insufficiëntie heeft zuurstoftherapie van minstens 15 uur per dag zijn nut bewezen. Longrevalidatie verbetert de respiratoire gezondheidsstatus en vermindert dyspnoe zonder verlenging van de loopafstand en zonder winst op gebied van COPD-complicaties.

Referenties

1. Wilt TJ, Niewoehner D, MacDonald R, Kane RL. Management of stable chronic obstructive pulmonary disease: a systematic review for a clinical practice guideline. Ann Intern Med 2007;147:639-53.
2. Chevalier P. De rol van inhalatiemedicatie in de behandeling van stabiele COPD. Minerva 2008;2008;7(2):18-9.